Selepas pilihan raya Negeri di Pulau Pinang, Selangor, Negeri Sembilan, Kedah, Kelantan dan Terengganu, terdapat pandangan bahawa Perikatan Nasional (PN) sudah menguasai kerusi-kerusi Pakatan Harapan (PH) dan Barisan Nasional (BN). Namun, realitinya adalah berbeza. Terdapat beberapa perkara yang perlu diperhatikan.
Pertama sekali, sikap PN yang sentiasa mempersoalkan keabsahan Kerajaan Perpaduan walaupun Perdana Menteri Datuk Seri Anwar Ibrahim mendapat sokongan undi percaya di Parlimen pada 19 Disember 2022 adalah sangat mengecewakan. PN sebelum ini menggembar-gemburkan cerita bahawa jika PH kalah di Selangor, Kerajaan Perpaduan di peringkat Persekutuan akan jatuh. Namun, selepas keputusan seri 3:3 diketahui, tiada lagi cakap-cakap untuk menjatuhkan kerajaan di pertengahan penggal, seperti yang berlaku dalam rampasan kuasa Langkah Sheraton. Ini menunjukkan PN hanya bercakap untuk menyokong tegar mereka sendiri.
PN perlu menerima hakikat bahawa mereka telah tewas pada pilihan raya umum ke-15 pada 2022 dan gagal menumbangkan kerajaan Negeri Selangor pada 12 Ogos yang lalu. Sebagai pembangkang, mereka sepatutnya membuktikan prestasi mereka yang terhormat dan efektif, dan bukannya menjadi tukang adu domba.
Selama PRN, Pengerusi PN, Tan Sri Muhyiddin Yassin, berulang kali menyatakan bahawa PN akan membentuk kerajaan Negeri jika 90% pengundi Melayu menyokong mereka. Kebanyakan Negeri di Malaysia lebih mirip demografinya dengan Selangor berbanding Kedah, Kelantan atau Terengganu. Untuk menguasai Kerajaan Persekutuan melalui pilihan raya, mana-mana gabungan politik perlu menang merentasi kaum. Namun, PN hanya mampu menang di kawasan yang mempunyai ramai pengundi Melayu tetapi gagal memenangi sokongan pengundi bukan Melayu. Ini menunjukkan kelemahan struktur PN dalam menarik sokongan dari pelbagai kaum.
Seharusnya PN menjadi gabungan pelbagai kaum dengan pelan dan pelaksanaan untuk memenangi undi kedua-dua kaum Melayu dan bukan Melayu. Ini akan mengurangkan ketegangan kaum dan politik kaum yang dimainkan oleh PN pada masa ini. Namun, jika PN masih berdegil serta gagal membina gabungan politik pelbagai kaum, peluang Kerajaan Perpaduan untuk mengekalkan kuasa pada PRU akan datang adalah cerah.
Kejayaan PN memenangi Selangor bererti tiada lagi cubaan rampasan kuasa untuk menjatuhkan kerajaan Anwar Ibrahim. Ini juga menyebabkan kepimpinan politik Muhyiddin dan Presiden PAS, Tan Sri Abdul Hadi Awang, semakin tidak relevan. Kepimpinan PN dijangka akan diambil alih oleh para pemimpin seperti Menteri Besar Kedah, Datuk Seri Muhammad Sanusi Md Nor, dan Menteri Besar Terengganu, Datuk Seri Ahmad Samsuri Mokhtar. Dengan kepimpinan generasi Sanusi-Samsuri, dijangka akan terdapat perubahan besar dalam struktur Parti Islamis Malaysia (PAS).
Bersatu, kini telah kehilangan kuasanya dan tertekan dengan kebangkitan PAS dalam kalangan orang Melayu. Untuk terus hidup, Bersatu perlu mempunyai azam dan kebijaksanaan yang tinggi untuk menghadapi PRU akan datang. Bagi Datuk Seri Azmin Ali, tampaknya era politiknya hampir berakhir. Walaupun beliau memenangi kerusi DUN Hulu Kelang, beliau sukar mendapat sokongan daripada rakyat Selangor yang terdiri daripada demografi pelbagai kaum. Beliau juga semakin dipinggirkan dalam parti oleh saingannya, Datuk Seri Hamzah Zainuddin.
Satu lagi kesan daripada PRN 2023 ini adalah hilangnya persaingan tiga gabungan politik, iaitu PH, BN, dan PN. Struktur politik mulai sekarang sampai PRU16 akan menjadi persaingan di antara Kerajaan Perpaduan dan PN sahaja, kecuali jika PN berpecah sebelum PRU akan datang. Dengan berakhirnya era ketegangan politik antara tiga gabungan politik ini, maka kemarahan orang Melayu dalam politik juga akan beransur pudar.
Dalam kesimpulannya, keputusan PRN menunjukkan bahawa PN belum menguasai kerusi-kerusi PH dan BN sepenuhnya. PN perlu mengubah sikap mereka dan membina gabungan politik pelbagai kaum jika ingin mendapatkan sokongan rakyat. Kepimpinan politik Muhyiddin dan Hadi semakin tidak relevan dan PN perlu mengemukakan pemimpin baru yang mampu memenangi sokongan dari pelbagai kaum. Dalam tempoh yang akan datang, persaingan politik akan berlaku di antara Kerajaan Perpaduan dan PN, dan kita akan melihat bagaimana politik Malaysia berubah.
